Ҡала бесәйе һәм ауыл бесәйе

Әкиәтем әкәйле

Ҡала бесәйе һәм ауыл бесәйе

Борон-борон заманда йәшәгән, ти, ике бесәй: ҡала бесәйе һәм ауыл бесәйе. Ҡала бесәйе аҡ төҫтә һәм һимеҙ булған. Ул ҙур, матур һәм йылы өйҙә көн иткән. Көнө-төнө ашап, йомшаҡ түшәктә йоҡо һимерткән. Хужабикә уны һөт, ит, "вискас” менән генә һыйлаған. Ә бына ауыл бесәйе ҡара төҫтә, бик ныҡ ябыҡ икән, ти. Ул көнөн күберәк саф һауала үткәргән. Һунарға йөрөгән, үҙ тамағын үҙе ҡайғыртҡан. Көн дә йүгереү, саф һауала булыу, сысҡан тотоу — уны көслө яһаған. Был бесәй бик аҡыллы, һиҙгер булған.

Ҡала бесәйе бик рәхәт йәшәгән. Бына бер көн ауыл бесәйе ҡала бесәйен күреп: «Нисек уға көнө-төнө йоҡлап ятыу ялҡытмай?» -— тип уйлаған. Ә ҡала бесәйе: «Нисек көн оҙонона бер сысҡан артынан йүгереп йөрөп арымай ул?» — тип аптырап ҡараған.

Шулай ике бесәй бер-береһен һаман аңлай алмай йөрөйҙәр икән, ти.

Алмира Әсфәндийәрова,

3-сө класс уҡыусыһы.

Талбазы башҡорт гимназияһы.