АЛТЫН МӨГӨҘЛӨ БОЛАН

АЛТЫН МӨГӨҘЛӨ БОЛАН

Китеп барған сағымда

Иркен ялан юлынан,

Килеп сыҡты ҡаршыма

Ғәжәп һомғол бер болан.

Ҡапыл ғына ул бына

Туҡтаны ла, ниңәлер,

Ғорур ҡарашын төбәп,

Ҡарап ҡуйҙы миңә бер.

Болан да,

мин дә өнһөҙ,

Ни әйтергә һуң уға?

Әллә ҡаушап ҡалдыммы, —

Йөрәгем дөп-дөп һуға.

Был хәлемде һиҙҙермәй,

Шым торҙом да саҡ ҡына,

Уға мөләйем бағып

Һүҙ башланым һаҡ ҡына:

—Әйтсе, Болан, ҡайҙарҙан

Килеп сыҡтың был яҡҡа?

Ваҡытың булһа әгәр,

Әйҙә беҙгә ҡунаҡҡа!

Һүҙҙәремде ишеткәс,

Ҡыуанды йылғыр кейек,

Аҡыллы күҙҙәренән

Осҡон сәселде кеүек.

Унан, һиҫкәнгән һымаҡ,

Ҡаранып алан-йолан,

Эс серен бүлешкәндәй,

Былай һөйләне Болан:

—Үпкәләй күрмә зинһар,

Ҡалалмайым оҙаҡҡа.

Юлым юлыҡһа, һиңә

Бер килермен ҡунаҡҡа.

Алыҫта йәшәйем мин,

Ҡырлас тауҙар билендә,

Мәңге йәшел ылыҫлы

Ҡарағайҙар илендә.

Күк Урал ҡаяһына

Менеп баҫҡан минутта

Минең алтын мөгөҙөм

Тейеп тора болотҡа.

Шул мәғрур тауҙарға

Ҡайтайымсы тиҙерәк,

Тыуып үҫкән төйәгем

Һағындырҙы бигерәк.

Шулай тип хушлашты ла

Ул зыйлап елеп китте…

Әйтерһең, тояҡтары

Күңелде телеп китте.

Ҡышын,

йәйен уҙһам да

Иркен ялан юлынан

Тап булмай шул һаман да

Алтын мөгөҙлө болан.