Дуҫ итеп кенә һөйләйем

Дуҫ итеп кенә һөйләйем 

Беләһең бит, беҙҙең баҡса

Терәлгән әрәмәгә.

Шул тирәнән ҡайтып барһам,

Күҙ төштө бер нәмәгә:

Яңы яуған ҡар өҫтөндә –

Ниндәйҙер сәйер эҙҙәр!

Иҫкә төштө, ҡышын ҡуян

Килгеләй, тигән һүҙҙәр.

"Нисек ҡуян тоторға?” тип

Уйлап йөрөгәс оҙаҡ,

Һалдым ҡуян һуҡмағына

Сымдан яһалған тоҙаҡ.

Көн дә сығып, ҡарап алам:

Эләкмәгәнме ҡуян?

Ҡар күмгән тоҙаҡты шунан

Ҡалҡытыбыраҡ ҡуям.

Эләкте бер заман теге!

Үҙем дә уяу бит, ә!

Тик тоҙаҡҡа ҡуян түгел,

Эләккән... Мыяубикә!

Ярай, бер кем дә күрмәне,

Белмәне әле, ярай.

Дуҫ итеп кенә һөйләйем,

Өндәшмә инде, малай...