Ата ҡаҙ бейей /Фаҡиһа ТУҒЫҘБАЕВА

I
Ата ҡаҙ йырлай:
“Ҡа-ҡа-ҡа, — тиеп,—
Бәпкәләрем күп
Сыҡҡан, ҡа-ҡа-ҡа, —
Китә лу бейеп.—
Ҡаҙ үләненә
Улар һибелер,
Әсәкәйҙәре
Йырлар, һөйөнөр”.

Ата ҡаҙ бейей:
“Бәпескәйҙәрем
Тыңлаһын һәр саҡ
Әсәкәйҙәрен.
Эттән, ҡоштан да
Үҙем һаҡлармын,
Белһендәр көсөн
Аталарының”.

“Ҡа-ҡа-ҡа”, — тиеп
Йырлай ата ҡаҙ.
Уның йырында —
Ҡыуаныс, көс, наҙ.

II

Бигерәк уңған ата ҡаҙ
Ерҙе ҡаҙҙы, тырматты.
Эшен иртән башлағайны,
Тырматҡансы таң атты.

Йылы йомшаҡ тупраҡҡа
Сәсте бәпкә үләне,
Һыуһипкестән һыу һипкәндә
Изге теләк теләне:

“Бәпкәләрем үләнемде
Ашап үҫер, көс йыйыр,
Әсәләре ҡанатына
Улар бергә һыйыныр”.

Рәссам Майя Ҡәйүмова