Әйҙә, киттек еләккә!

 Гөлфиәгә еләкле яланға барып етергә ярҙам итегеҙ! Уйын барышында йомаҡтарҙы сисегеҙ! Йә, кем тиҙерәк?!

 Урманда ҡара төймәм эленеп тора.

Төбө — бер, Башы — мең.

Кәмә йөрөй, кәмә йөрөй,

Артынан һыу тама йөрөй.

Күктә кәбән яна.

Аяҡ аҫты ҡыл йылан. 

Сәсмәй-нитмәй нимә үҫкән донъяла?

Юл буйында һылыу килен

Биҙәнә лә төҙәнә.

Ағасы һайын ботағы,

Ботаҡ һайын ояһы,

Оя һайын балаһы.

Аҡ кейемен кейгән,

Йәшел суғын элгән. 

Кәкере ҡайын аҫтында

Ҡан тамсылап ултыра. 

Ҡыҙыл бүрекле ҡыҙ күрҙем,

Ҡасып-боҫоп ултыра.

Таяҡ башында табаҡ, табаҡ эсендә ике йөҙ һалдат. 

Ал яулығын ябынған,

Башына ут ҡабынған.

Юл буйында бер бабай

Тейгәнгә лә тейә,

Теймәгәнгә лә тейә. 

Ҡара урман уртаһында

Ҡара-ҡыҙыл ҡаҙан ҡайнай.

Зөбәржәт АҠБУТИНА әҙерләне.

Рәссам Виктория ГАПТАРЬ