Яҙа белмәгәс…/ Сафуан ӘЛИБАЙ

Бейеш әйтә: «Ручкам насар,

Бер ҙә матур яҙмай, — ти, —

Өр-яңыны һатып алам,

Әсәй, аҡса давай», — ти.

Яңыны алғас та, яҙыу

Үҙе төҙәлмәй икән:

Бер юлдан икенсе юлға

Хәрефтәр ҡолап төшкән.

«Быныһынан да бөтөнләй

Хәрефтәр зәғиф сыға!..» —

Тип үсегеп, яңыһын да

Тағы һындыра һуға.

Күрәһегеҙ, тырт-мырт килеп,

Көндәр үткәрҙе Бейеш,

Матур яҙырға ни уға

Йүнле ручка юҡ, имеш.

Бейеш кеүектәргә, дуҫтар,

Бар минең кәңәш һүҙем:

Үсекмә инде ручкаға,

Яҙа белмәгәс үҙең?!