БИҒӘЙБӘ

БИҒӘЙБӘ

Серҙәр был донъяны бар итә.
Ҡар башына, тиҙәр, ҡар етә.
Ҡарҙан хасил булған нағыштар —
Уларҙа бит яҡты һағыш бар.
Яҡты һағыш — Ваҡыт үтеүе,
Йәш ғүмерҙең ташлап китеүе.
Ә шулай ҙа яҡты был мәлдә,
Мин йәшәнем, көлдөм, тим, әлдә.
Мин йәшәнем, йәшнәп сәсәнем,
Булдым, халҡым, мин бер сәсәнең!
Бер Хоҙайға ғына табындым,
Балаларым өсөн табылдым.
Юғалмамын, юҡҡа сыҡһам да,
Йәшем еткәс бер саҡ туҡһанға,
Ә бәлки, булырмын мин йөҙйәшәр,
Булырмын мин... Ярай, һүҙ йәшер!
Оҙон һүҙҙең тотам ҡыҫҡаһын,
Хәҙер мине хет кем ҡыҫтаһын,
Үткәндәргә әйтәм салауат,
Үткәндәргә китһен сал ауаз.

Мин яңырам.
Ниҙәр көтһә лә,
Яңағымды йәштәр өтһә лә,
Еңелеүҙәр менән еңеүҙәр,
Сәскә атыу һәм дә шиңеүҙәр,
Ил алдына сығып һүҙ һөйләү,
Көй белмәгән сымда моң көйләү, —
Һәм, ни ғәжәп!
Ҡапыл, айбанып,
Киткән кеүек булдым уянып!

Мин яңырам, дуҫтар, биғәйбә.
Яңы йылым, түргә уҙ, әйҙә.

Тамара Искәндәриә
21/12 2020